Een inwoner in onze gemeente Valkenburg aan de Geul verblijft een week in quarantaine en doet verslag van zijn overdenkingen en ervaringen.
Vandaag leest u het vierde hoofdstuk uit “Dagboek uit quarantaine”.
Had een van onze grootgrutters kunnen bedenken dat zijn reklameslogan (hamsteréééén) nog eens ooit niet vóór maar tegen hem zou gaan werken. Lege schappen groente, aardappelen, brood en bananen. Vooral dus producten, die kort houdbaar zijn. Heeft het virus toegeslagen in ons brein?
Bij toiletpapier kan ik me nog iets voorstellen want misschien hebben we binnenkort geen papieren krant meer, die zoals vroeger per pagina in 4 stukjes werd gescheurd en aan een vleeshaak op het toilet hing. Moet we “het” dan afvegen met een plukje gras? Dat doen we toch alleen maar op vakantie in verweggistan, waar we ons zo gemakkelijk en zonder problemen graag aanpassen aan gewoonten van het land om er hier hele verhalen over te kunnen vertellen.
En dan die foto’s van kinderen op de laptop aan de keuken-tafel. Leren hoort zoals vroeger, toen ze nog geen eigen kamertjes hadden, in de keuken. Geweldig toch die nieuwe ontwikkelingen in barre tijden, maar nu in een stroomversnelling. Lost in de toekomst misschien het probleem van een tekort aan leraren enigszins op, of een fietstocht in weer en wind voor een paar uurtjes. Kinderen zijn toch al meer gewend aan het virtuele dan aan het levende.
Mooi hé, dat gebeier van de r.k.kerkklokken als een “dankjewel en sterkte”. Maar wat zou het geweldig geweest zijn als alle geloven op hun eigen manier en op hetzelfde tijdstip zouden hebben meegewerkt en niet alleen Onzelieveheer maar ook Alla en hoe hij ook genoemd mag worden zijn bijdrage hieraan had kunnen leveren.
Reageren op info@tvvalkenburg.tv