We konden in totaal 103 mensen helpen, waarvan er 85 meteen een bril konden meenemen.De laatste dag van ons verblijf in Sri Lanka is al weer aangebroken. We zitten nu op het terras van het hotel te ontbijten met rechtstreeks zicht op de golvende Indische oceaan. Zoals de golven een voor een op het strand walsen, lijken ze op onze hulp aan de arme mensen van Sri Lanka. Stapje voor stapje gaan we voorwaarts en ondanks het feit dat het slechts een druppel op een gloeiende plaat is gaan we onverdroten verder.
Zo ook gisteren weer. Wederom een dag met vele hoogte- en dieptepunten. Reeds om 10.00 uur zaten er in het Senior Home ruim 250 mensen te wachten voor oogmetingen.
Prachtig natuurlijk om te zien, maar helaas voor ca. 150 mensen op moment niet mogelijk. Deze mensen werd toegezegd dat ze in ieder geval bij ons volgend bezoek bij de optiek van Paul Block terecht kunnen. De overige 1oo kregen allemaal een nummer en werden in hoog tempo maar correct tempo "afgewekt".
Het werd een zeer vermoeiende dag, want 7 uur achter elkaar staande werken levert dikke voeten en zware kuiten op.
De lunch werd dan ook overgeslagen en we namen tussendoor wat thee met koekjes en enkele bananen. Zoals ik in ’t begin al zei: "jammer dat we maar een kleine groep kunnen helpen", maar de dankbaarheid in de ogen van deze uiterst vriendelijke en steeds goedlachse mensen geven aan dat we op de goede weg zijn.
We konden in totaal 103 mensen helpen, waarvan er 85 meteen een bril konden meenemen en de anderen er een gemaakt krijgen in Nederland. Aan het einde van de middag om 17.00 uur stonden er zeker nog een dertigtal mensen voor de deur die zo goed als niet meer te houden waren van teleurstelling, omdat ze geen bril kregen.
Daarom mochten ze allemaal bij Paul Block en Jo Wouters een montuur uitzoeken waarmee ze dan zelf naar een plaatselijke opticien kunnen gaan voor de glazen. Gelukkig zijn de glazen hier in Sri Lanka het minst kostbare gedeelte van de bril (ca. € 14,–.).
Eind goed al goed.
Dat hopen we ook voor het Senior Home. De opening is wel geweest, doch het echte werk begint nu pas. 1 Januari zullen de eerste cliënten komen en het wordt dus uiterst belangrijk dat er geldmiddelen komen om de continuïteit op lange termijn te waarborgen.
Wij gaan er in ieder geval voor en hopen dat we op de steun en financiële hulp kunnen rekenen van sponsoren in Nederland (misschien iets voor u?; meld u dan bij een van leden van de Vriendengroep Sri Lanka), want ondanks de gelukkig bijna overwonnen recessie moeten we vaststellen dat wij in verhouding met deze arme Sri-Lankanen leven in een enorme weelde.
Wij willen daarbij graag de bemiddelende rol spelen, zodat alle hulp en bijdragen rechtstreeks op de goede plek komen.
Tot slot:
Wij gaan met een zeer goed gevoel huiswaarts en hopen dat jullie een beetje hebben ervaren hoe wij hier ons werk proberen te verrichten.
Namens de vriendengroep Sri Lanka,
Jo Knubben (ook foto’s)